Lateral Decubitus vs Supine Positioning in Surgical Treatment of Hip Fractures with Proximal Femoral Nailing in Geriatric Patients: Whis is more suitable ?

INTRODUCTION: Intertrochanteric femoral fractures account for more than half of all hip fractures. Proximal femoral nailing is one of the most common methods used in the treatment of these fractures. However, there is no definitive consensus on the best positioning when performing Proximal femoral nailing in hip fractures, especially in geriatric patients. The objective of this study was to compare supine and lateral decubitus positioning approach in surgical treatment of intertrochanteric femoral fractures with proximal femoral nailing method in geriatric patients.
METHODS: Patients aged over 65 years treated due to intertrochanteric fractures with proximal femoral nailing method were included in the study. Patients’ position during the procedure, number of portable X-rays received, postoperative amount of blood loss, operational time, duration of postoperative follow-up, presence of postoperative bleeding, perioperative complications and postoperative late complications were also recorded and compared between the patients operated in supine position and those operated in lateral position.
RESULTS: There was a statistically significant between both groups in terms of the mean operation time, and this duration was significantly lower in the lateral positioning group (p=0.01). No significant difference was found between the two groups in terms of the amount of postoperative bleeding (p=0.088). There was a statistically significant difference between both groups and the mean number of X-rays taken during the procedures was significantly lower in the lateral positioning group (p=0.010).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Lateral positioning in surgical treatment of intertrochanteric fractures with proximal femoral nailing method seems to have several advantages over supine position including reduced operational time, blood loss and imaging exposure.

Geriatrik Hasta Grubu Kalça Kırıklarında PFN Uygularken Supin Poziyon vs Lateral Pozisyon: Hangisi daha uygun ?

GİRİŞ ve AMAÇ: İntertrokanterik femur kırıkları tüm kalça kırıklarının yarısından fazlasını oluşturmaktadır. Proksimal femoral çivileme, bu kırıkların tedavisinde kullanılan en yaygın yöntemlerden biridir. Ancak özellikle geriatrik hastalarda bu yöntem uygulanırken hangi pozisyonun en uygun olduğu konusunda tam bir görüş birliği yoktur. Bu çalışmanın amacı, geriatrik hastalarda intertrokanterik femur kırıklarının proksimal femoral çivileme ile cerrahi tedavisinde supin ve lateral pozisyon yaklaşımlarını karşılaştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: İntertrokanterik kırık nedeniyle proksimal femoral çivileme ile tedavi edilen 65 yaş üzeri hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların prosedür sırasındaki pozisyonu, alınan X-ray sayıları, postoperatif kan kaybı miktarı, operasyon süresi, izlem süresi, perioperatif ve postoperatif komplikasyonları kaydedilerek supin ve lateral pozisyonlarda opere edilen hastalar arasında karşılaştırıldı.
BULGULAR: Her iki grup arasında operasyon süresi açısından anlamlı fark mevcut olup, ortalama operasyon süresi lateral grupta daha düşük olarak saptandı (p=0.01). Postoperatif kanama açısından iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0.088). Prosedür sırasında alınan X-ray görüntü sayısı lateral pozisyon grubunda anlamlı olarak daha düşük saptandı (p=0.010).
TARTIŞMA ve SONUÇ: İntertrokanterik kırıkların proksimal femoral çivileme yöntemi ile cerrahi tedavisinde lateral pozisyonun, supin pozisyona göre daha kısa operasyon zamanı, daha düşük postoperatif kanama miktarı ve daha az sayıda X-ray görüntüleme alınması gibi avantajları bulunduğu görünmektedir.