Nasal mucociliary clearance in chronic renal failure: comparision of pre-dialysis and dialysis stages

INTRODUCTION: Chronic renal failure (CRF) is an irreversible condition that has many otorhinolaryngological manifestations. We examined the effects of CRF and haemodialysis treatment on nasal mucociliary clearance (MCC) and aimed to explain the possible pathophysiological mechanisms.
METHODS: This study included 27 patients with end-stage CRF who were not undergoing haemodialysis (pre-dialysis group), 36 patients with CRF on haemodialysis (dialysis group), and 36 heathy individuals. MCC was measured using the saccharin clearance test (SCT) and the results were statistically compared among the three groups.
RESULTS: The mean SCT times in the control, pre-dialysis, and dialysis groups were 11.7 ± 5.7, 30.16 ± 11.66, and 27.33 ± 9.4 min, respectively. The results for both the pre-dialysis and dialysis groups were significantly higher than for the control group (both p < 0.001). There was no significant difference between the pre-dialysis and dialysis groups (p = 0.22).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Both CRF and haemodialysis treatment cause severe prolongation of MCC time. Patients with CRF should be monitored closely for middle ear, sinonasal, and respiratory tract infections and informed about possible infection risks.

Kronik böbrek yetmezliğinde nazal mukosiliyer klirens: diyaliz öncesi ve diyaliz dönemlerinin karşılaştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Kronik böbrek yetmezliği (KBY), kulak burun boğaz açısından birçok klinik bulgu oluşturan ve geri dönüşü olmayan bir durumdur. Bu çalışmada, KBY’nin ve hemodiyaliz tedavisinin nazal mukosiliyer klirens üzerine etkisinin araştırılması ve olası patofizyolojik mekanizmaların açıklaması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya, son dönem KBY olan ve diyaliz tedavisi almayan 27 hasta (pre-diyaliz grup), son dönem KBY olan ve diyaliz tedavisi almakta olan 36 hasta (diyaliz grubu) ve 36 sağlıklı birey (kontrol grubu) dahil edildi. Nazal mukosiliyer klirens ölçümü sakkarin klirens testi kullanılarak ölçüldü ve sonuçlar üç grup arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: Ortalama sakkarin klirens testi zamanı kontrol, pre-diyaliz ve diyaliz gruplarında sırasıyla 11.7 ± 5.7, 30.16 ± 11.66 ve 27.33 ± 9.4 dk olarak bulundu. Pre-diyaliz ve diyaliz gruplarında, her iki grup için elde edilen sonuç kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde yüksekti (her iki p <0.001), pre-diyaliz ve diyaliz grupları arasında anlamlı fark saptanmadı (p = 0.22).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hem KBY hem de hemodiyaliz tedavisi nazal mukosiliyer klirens zamanında ciddi uzamaya sebep olmaktadır. Bu nedenle KBY olan hastalar orta kulak, sinonazal veya solunum yolu enfeksiyonları açısından yakından takip edilmeli ve olası enfeksiyon risklerine karşın bilgilendirilmelidirler.