Tubular Proteinuria in Early Diagnosis of Type I Diabetic Nephropathy

Aim: Diabetic nephropathy develops in 30-40% of type I diabetic patients and causes chronlc renal failure if there is no precaution, Death occurs in 50% of them within 5-7 years, In this study, the predictive value of tubular damage was assessed when microalbuminuria is not present in early stage of diabetes mellitus, Methods: Tubular N-acetyl-ß-D-glucosaminidase (NAG) and cholinestarase (CE) enzyme activities were measured, Forthy eight children who have no proteinurla shown by urinary dipsticks with a mean age of 14.25±4.6 years and duration of diabetes between 0.5-18 years were selected for this study. Twenty healthy cases with a mean age of 13.45±4.4 years were selected as controL Albumin (alb), creatinin (cre) in 24 hours urine, NAG and CE in spot urine were measured in both groups, Type I diabetic cases were divided into two groups according to their being normoalbuminuric (alb/cre<2,5 mg/mmol) or microalbuminuric (alb/cre>2.5 mg/mmol). Results: Duration of the diabetes was langer in the microalbuminuric group compared to the normoalbuminuric group (p<0.001). Urine NAG/cre values in both normoalbuminuric and microalbuminuric groups were statistically higher than the NAG/cre values of the control group (p<0.001, p<0.001 respectively). Urine CE/cre ratio was not different between normoalbuminuric and mieroalbuminurie groups (p>0.5). However CE/cre ratio of these two groups were statistieally higher than CE/ere ualues of the control group (pKeywords: Diabetic nephropathy, microalbuminuria, tubular proteinuria, N-acetyl-ß-D-glucosaminidase, cholinesterase

Tip I Diyabetik Nefropatinin Erken Tanısında Tübüler Proteinüri

Amaç: Diyabetik nefropati Tip I diyabetli hastaların %30-40'ında görülmekte, önlem alınmazsa kronik böbrek yetersizliğine ilerlemekte ve hastaların %50'sinde 5-7 yıl içinde ölümle sonuçlanmaktadır, Bu çalışmada henüz glomerüler hasarın göstergesi olarak mikroa/büminürinin anlam taşımadığı erken dönemlerde, tübüler hasarın erken belirleyicilik değeri araştırıldı, Yöntem: Çalışmaya idrar çubuğu ile proteinürisi saptanmayan yaş ortalamasi 14.25±4.62 yıl, diyabet süreleri 0.5-17 yıl areısında 48 hasta alındı, Kontrol grubu olarak yaş ortalaması 13.45±4.43 yıl arasmda değişen 20 sağlıklı çocuk seçildi, Hasta ve kontrol grubunda, 24 saatlik idrarda albümin ve kreatinin, spot idrarda tübüler kaynaklı N-asetil-[ß-D-glukozaminidaz (NAG) ve kolinesteraz (KE) düzeyleri ölçüldü, Bulgular: Mikroalbüminürik grubun diyabet süreleri normoalbüminürik gruba göre daha yüksekti (p<0.001), Tip I diyabet/i olgular alb/kre oranlarına göre normoalbüminürik (alb/kre<2.5) ve mikroalbüminürik (alb/kre>2.5) olarak iki gruba ayrıldı, İdrar NAG/kre oranları hem mikroalbüminürik hem de normoalbüminürik grupta kontrol grubu ile karşılaştırldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p<0.001, p<0.001), İdrar KE/kre değerleri incelendiğinde normoalbüminürik ve mikroalbüminürik gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı, Ancak her iki grup kontrol grubu ile karşılaştırıldığında idrar KE/kre oranları istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti. Sonuç: İdrarla albümin atılımının normal kabul edildiği, diyabetik nefropatinin erken dönemlerinde, tübüler proteinürinin başladığı ve erken tanı amacı ile KE ve özellikle NAG düzey tayininin yararlı olabileceği kanısına varılmıştır.