Qt Dispersion in Hypertensive Patients And Its Relationship With Left Ventricular Hypertrophy

AIM: Increased QT dispersion is associated with sudden cardiac deathin congestive heart failure, hypertrophic cardiomyopathy, and following acute myocardial infarction. Patients with hypertension, in particular those with left ventricular hypertrophy, are also at greater risk of sudden cardiac death. We examined the incidence of QT dispersion in essential hypertensive group and its correlation with left venticular hypertrophy. METHODS: In this study, 48 hypertensive patients were evaluated, 24 of them had left ventricular hypertrophy and the remainder did not. As a control group 30 normal patients were examined. All the 78 subjects had a routine surface 12-lead electrocardiogram, QT dispersion measured from that, and two-dimensional echocardiography performed to determine left ventricular hypertrophy in the statistical evaluation of the study, subjects were grouped as hypertensives and normotensives, Hypertensives were classified two subgroups whether they had left ventricular hypertrophy or not. RESULTS: In our study, hypertensive patients had significantly increased QT dispersion values compared to normotensive control group (p<0.01), Hypertensive patients, those with left ventricular hypertrophy had significantıy higher values than those without hypertrophy (p<0.05) and vecy high values compared to normotensive group (p<0.01). On the other hand, hypertensive patients who did not have left ventricular hypertrophy, also had higher values than normotensives. In the hypertensive patient group significant corelation was found between QT dispersion and left ventricle mass index (p>0.01). Similar findings were obtained when QT dispersion value was also corrected for heart rate (QTc dispersion). CONCLUSION: In this study, increased QT dispersion is found in those essential hypertensives compared to normotensives. Hypertensive patients that have left ventricle hypertrophy are more susceptible to increased QT dispersion. Patients with elevated blood pressure without left ventricle hypertrophy are also prone to increased QT dispersion. Since this relationship persist even in the absence of left ventricular hypertrophy, measurement of QT dispersion, might be a simple, noninsavive screening prmedure of indentify those hypertensives at greatest risk of sudden death.

Hipertansif Hastalarda QT Dispersiyonu ve Bunu Sol Ventrikül Hipertrofisi İle İlişkisi

AMAÇ: QT dispersiyonunun artması, konjestif kalp yetmezlikli, hipertrofik kardiyomyopatili ve geçirilmiş myokard enfarktüslü hastalarda kalbe bağlı ani ölüm riskini arttırmaktadır. Hipertansif hastalardan özellikle sol ventrikül hipertrofisi olanlarda ani kardiyak ölüm riski yüksektir. Çalışmamızda esansiyel hipertansiyonlu hasta grubunda QT dispersiyon artışının olup olmadığı ve bunun sol ventrikül kitlesi ile ilişkisi araştınlmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Hipertansif grup olarak 24'ünde sol ventrikül hipertrofisi saptanan toplam 48 hasta çalışmamızda değerlendirilmiştir. Kontrol grubu olarak ise 30 sağlıklı birey değerlendirilmiştir. Çalışma ve kontrol grubunda değerlendirilen toplam 78 olgunun tamamen QT dispersiyonunu ölçmek amacı ile 12 derivasyonlu yüzeysel EKG çekimi ve sol ventrikül hipertrafısini değerlendirmek amacı ile de ekokardiografik inceleme yapılmıştır. Çalışmanın istatistiksel değerlendirilmesinde hipertansif hastalar sol ventrikül hipertrofisinin olup olmamasına göre iki alt gruba aynlmışlardır. BULGULAR: Çalışmamızda hipertanaif hasta grubunda sağlıklı gruba göre QT dispersiyonunun anlamlı derecede artmış olduğu bulunmuştur (p>0.01). Sol ventrikül hipertrofisi olan hasta alt grubunda hipertrofisi olmayan alt gruba göre daha yüksek QT dispersiyonu değerleri (p>0.05) ve sağlLlı: lı normal kan basincı değerlerine sahip gruba göre ise çok daha yüksek değerler (p>0.01)elde edilmiştir. Bununla birlikte sol ventrikül hipertrofisi olmayım hasta alt grubunun QT değerlerinin ortalamalan da sağlıklı kontrol grubundan yüksek bulunmuştur (p>0.05). Hipertansifhasta grubunda QT dispersiyonu değeri ile sol ventrikül kitle indeksi değerleri arasında anlamlı ilişki saptanmıştır (p>0.01). QT dispersiyonu değerlerinin kalp hızma göre düzeltilmesi ile elde edilen QT dispersiyonu değerleri ile de binzer sonuçlar elde edilmiştir. SONUÇ: Çalışmamızda hipertansifhasta grubunda normal kan basıncı değerlerine sahip sağlıklı kontrol grubuna göre artmış QT dispersiyonu değeri elde edilmiştir. Sol ventrikül hipertofisi olan hipertansiflerde bu değer artışı daha fazla gözlenmiştir. Bunula birlikte sol ventrikül hipertrofisi olmayan hipertansiflerde de sağlıklı gruba göre artmış değerler bulunmuştur. Sol ventrikül hipertrofisi olmadığı durumlarda dahi yüksek basıncı ile QT dispersiyonu arasmda saptanan bu ilişki nedeni ile yüzeysel EKG'den elde edilen QT dispersiyonu ölçümlerinin, kalbe bağlı ani yüksek ölüm riski altmda bulunan yüksekkan basınçlı bireyleri saptamada kullanılabilecek basit, girişimci olmayan bir test olduğu sonucuna varılmıştır.