Signal Intensity Changes in the Dentate Nucleus and Globus Pallidus of Multiple Sclerosis Patients Undergoing Multiple Brain Magnetic Resonance Imaging with Gadolinium-Based Contrast Agents

Objective: To investigate the correlation between cumulative doses of gadolinium-based contrast agents and increased signal intensity (SI) in the dentate nucleus (DN) and globus pallidus (GP).
Methods: Our retrospective trial involved 21 multiple sclerosis patients (11 women, 10 men; mean age: 39.21±10.24, range: 20 to 57 years) who underwent a serial number of multiple cranial magnetic resonance imaging (MRI) examinations in the radiology department of our tertiary care center. Average signal intensities on the DN, pons, GP and thalamus on unenhanced T1-weighted magnetic resonance images were taken into account. The signal intensity in the DN was proportioned to the signal intensity in the pons, whereas the signal intensity in GP to the signal intensity in the thalamus. Any relationship between the DN-to-pons or GP-to-thalamus signal intensity ratios and previous gadolinium-based contrast administrations was sought by means of repeated measures ANOVA.
Results: Increases in both DN-to-pons and GP-to-thalamus signal intensity ratios displayed a significant correlation with previous administrations of gadolinium-based contrast agents (p<0.001 for both). A remarkable increase was detected in DN-to-pons and GP-to-thalamus signal intensity ratios between the first and last MRI examinations (p<0.001 for both).
Conclusion: Our results support the association between increase in the SI of the DN and GP to the number of gadolinium-enhanced MRI scans in MS patients. The increase in T1 SI seems to be linked with the number of enhanced MRI scans.

Gadolinyum Bazlı Kontrast Maddelerle Çoklu Beyin Manyetik Rezonans Görüntülemesi Yapılan Multipl Skleroz Hastalarının Dentat Çekirdek ve Globus Pallidustaki Sinyal Intensite Değişiklikleri

Amaç: Gadolinyum bazlı kontrast maddelerin kümülatif dozları ile nükleus dentatus (DN) ve globus pallidustaki (GP) sinyal intensite(SI) artışı arasında ilişkiyi araştırmak
Yöntem: Çalışmamız üçüncü basamak hastanemizin radyoloji bölümünde retrospektif olarak gerçekleştirilmiş olup; çok sayıda kraniyal manyetik rezonans görüntülemesi (MRG) yapılmış olan multipl skleroz tanılı 21 olguyu (11 kadın, 10 erkek; ortalama yaş: 39.21 ± 10.24, dağılım: 20-57) içermekteydi. Kontrastsız T1 ağırlıklı MRG’de DN, pons, GP ve talamustaki ortalama sinyal intensite değerleri dikkate alındı. DN sinyal intensitesi, pons sinyal intensitesine, GP sinyal intensitesi ise talamus sinyal intensitesine oranlandı. DN-Pons ve GP-Talamus sinyal intensite oranları ile gadolinyum bazlı kontrast madde uygulamaları arasındaki ilişki, tekrarlı ölçümlerde ANOVA analizi ile saptandı.
Bulgular: Hem DN-Pons, hem de GP-Talamus sinyal intensite oranlarındaki artış, daha önceki gadolinyum bazlı kontrast madde uygulamalarıyla anlamlı bir korelasyon gösterdi (her ikisi için de p<0.001). Hastaların ilk ve son MRG incelemeleri arasında, DN-Pons ve GP-Talamus sinyal intensite oranlarında ise belirgin artış saptandı (her ikisi için p<0.001).
Sonuç: Bulgularımız, MS hastalarının DN ve GP’sindeki SI artışı ile gadolinyum bazlı kontrast maddelerle yapılan MRG incelemeleri arasındaki ilişkiyi desteklemektedir. T1 ağırlıklı görüntülerdeki SI artışı, kontrastlı MRG incelemelerinin sayısı ile bağlantılı görünmektedir.