Analysis of Social Service Specialist Support in the Pediatric Emergency Department: A Single-center Descriptive Study

INTRODUCTION: Our main objective was to evaluate the demographic, epidemiological and clinical characteristics of patients aged 0-18 years who needed social service support in a pediatric emergency department. Our secondary aim was to remind the social service practices in emergency services and to describe the patient profile that frequently needed social service support.
METHODS: Patients admitted to the pediatric emergency department between January 2010 and December 2018 were included in this descriptive and retrospective study. Age, gender, nationality, diagnosis at admission, consultations, reasons of social service consultation, problems determined by social service specialist and interventions were recorded via hospital information management system.
RESULTS: Total number of patients consulted to social service during the study was 324. The mean age of the patient group was 11 ± 6 years, 206 (63.6%) were female, 118 (36.4%) were male; 283 (87.3%) were Turk, 41 (12.7%) were Syrian. The most common follow-up reasons were suicide with 133 patients (41%), trauma with 65 patients (20.1%), and substance abuse with 36 patients (11.1%). The most common social service consultation reason was suspected abuse-neglect (87.7%). As a result of social service evaluation, 116 (35.8%) had relationship problems, 73 (22.5%) had behavioral problems, 56 (17.3%) had abuse and/or neglect suspicion, 34 (10.5%) had either patient’s or family's adherence problem, 20 (6.2%) had environmental problems and 5 (1.5%) had legal problems. Only 20 patients (6.2%) had no problem.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, social service support was needed the most for the patients who attempted suicide and consultation was requested the most due to suspicion of abuse and neglect. Thus, inclusion of social service specialists in pediatric emergency departments can play a key role in protection and safety of child health.

Çocuk Acil Servisinde Sosyal Hizmet Uzmanı Desteğinin Analizi: Tek Merkezli Tanımlayıcı Çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın birincil amacı bir çocuk acil eğitim kliniğinde sosyal servis desteğine ihtiyaç duyulan 0-18 yaş aralığındaki hastaların demografik, epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin değerlendirilmesidir. İkincil amacımız acil servislerde sosyal hizmet uygulamalarını hatırlatmak, sosyal servis desteğine sık ihtiyaç duyulan hasta profilini betimlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma tanımlayıcı, geriye dönük olarak planlandı. Ocak 2010 ile Aralık 2018 tarihleri arasında çocuk acil servisine başvuran hastalardan sosyal servise danışılanlar çalışmaya dahil edildi. Tüm hastaların yaş, cinsiyet, uyruk, başvuru sırasındaki tanıları, konsültasyon sayıları, sosyal servis konsültasyon nedenleri, sosyal hizmet uzmanı tarafından saptanan problemler ve uygulanan müdahaleler geriye dönük olarak hastane bilgi yönetim sistemi aracılığıyla kayıt altına alındı.
BULGULAR: Belirlenen çalışma tarihi süresince toplam 324 hastanın sosyal hizmet uzmanına danışıldığı belirlendi. Hasta grubunun yaş ortalaması 11 ± 6 yaş idi. Sosyal hizmet uzmanı ihtiyacı duyulan hastaların 206’sı (%63,6) kız, 118'i (%36,4) erkek; hastaların 283’ü (%87,3) Türkiye Cumhuriyeti uyruklu, 41'i (%12,7) Suriye uyruklu idi. Değerlendirmeye aldığımız hasta grubunda en sık acil serviste takip edilme nedenleri 133 hasta (%41) ile öz kıyım girişimi, 65 hasta (%20,1) ile travma, 36 hasta (%11,1) ile madde kullanımı olarak saptandı. Sosyal servis konsültasyonu isteme nedeni en sık istismar-ihmal şüphesiydi (%87,7). Sosyal hizmet uzmanı değerlendirmesi sonucu 116 hastada (%35,8) ilişki sorunları (aile, arkadaş), 73 hastada (%22,5) davranış problemleri (ilaç ve madde kullanımı, depresyon), 56 hastada (%17,3) istismar (cinsel, fiziksel) ve/veya ihmal şüphesi, 34 hastada (%10,5) hastanın ve ailenin hastalık ve hastaneye uyum sorunu, 20 hastada (%6,2) çevresel sorunlar (ekonomik sorunlar, sosyal güvencesi olmaması, evsizlik), 5 hastada (%1,5) hukuki sorunlar saptandı. Hastaların sadece 20’sinde (%6,2) herhangi bir sorun düşünülmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çocuk acil servisinden en sık öz kıyım girişimi olan hastalar için sosyal servis desteğine ihtiyaç duyulduğu ve en sık istismar-ihmal şüphesi nedeni ile konsültasyon istendiği sonucuna varıldı. Sosyal hizmet uzmanlarının çocuk acil ekiplerine dahil edilmeleri çocuk sağlığının korunması ve güvenliğinde anahtar rol oynayabilir.