Post-operatif morbidite ve mortalite oranları, sistemik etkilerine bağlı olarak, hiperbilirubinemide artmaktadır. Tıkanma sarılıklı olgularda, cerrahi girişime hazırlık olarak, preoperatif dönemde, geçici transhepatik bilier drenaj, birçok yazar tarafından önerilmektedir.

The post-operative morbidity and mortality rates are increased by the systemic effects of hyperbilirubinemia. The method of temporary transhepatic biliary drainage as a preoperative measure in jaundiced patients with biliary obstruction prior to surgical intervention has been recommended by many authors.

Thermex II hipertermi sistemi ile 304 hastaya hipertermi uygulanmıştır. Prostat 180 dakikalık tek bir seansta 44,5 °C'a kadar transuretral olarak ısıtıldı. Yapılan 1-7 aylık takipte; semptomatik benign prostat hiperplazili hasta grubunda ortalama idrar akım hızında ve maksimum idrar akını hızında belirgin artma (p < 0,0001) saptandı. Çok iyi sonuç (% 50,5), iyi sonuç (% 42,1), prostatektomi (%7,3) sonuçları gözlemlendi. İdrar retansionu olan sondalı grupta ise sondadan kurtulma (% 61,9), sondalı olarak devam eden (% 20,9), prostatektomi (% 17,1) oranda saptandı. Hematüri (% 30), mesane spazmı (% 26), ısıya duyarlılık (% 19), tedavi sırasında analjezi gerektiren perineal ağrı (% 15) oranda görüldü. Kişisel veya tıbbi nedenlerden dolayı cerrahi tedavi uygulanamayan benign prostat hiperplazili hastalarda transuretral hipertermi ayaktan yapılabilen güvenli ve umut vaad eden bir tedavi şekli olarak görülmektedir.

We treated 304 patients with Thermex II hyperthermia system. The prostate was heated transurethrally to 44,5 ° C with the treatment consisting of 1 session of 180 minutes. Follow up ranged from 1 to 7 months. Significant improvement include increased mean urine flow rate and maximum urine flow rate (p<0,0001). We observed for the symptomatic benign prostatic hypeı-plasia group; better response (% 50,5), good response (% 42,1), prostatic resection (% 7,3). We noted for the urinary retention group with the indweiling catheters; free from the catheter (% 61,9), continue with catheter (% 20,9), prostatic resection (% 17,1). Toxicity was mild and consisted of hematuria (% 30), bladder spasms (% 26), heating sensation (% 19), perineal pain requiring analgesics during treatment (% 15). Transurethral hyperthermia represents a safe and promising outpatient approach to the treatment of benign prostatic hyperplasia, particularly for patients who are not candidate for conventional surgical approaches because of medical or personal reasons.

41 rektal kanserli hastada inferior mezenterik anjiografi uygulandı. Reseke edilebilen 28'i postoperatif nüks açısından izlendi. Anjiografi bulguları 0, 1, 2 ve 3 olarak derecelendirildi. Sonuçta: 1) Nüks oranları 0, 1, 2 ve 3 için (% 0, % 25, % 25 ve % 50) bulundu. 2) Histopatolojik tetkikte 3. derecedeki olgularda adventisya, lenfatik ve venöz invazyon çok ileriydi. 3) Histolojik invazyon bakımından 1 ve 2. dereceler arasında fark yok idi (% 50.0 ve % 58.3). 4) 0. derecedeki olgularda venöz invazyon (% 50) idi.

Inferior mesenteric angiography was performed on 41 patients with rectal carcinoma and 28 of them were followed up for postoperative recurrence. Angiographic findings were classified into 4 groups: AG-AO, AG-A2 and AG-A3. 1) The recurrence rates of AG-AO, AG-A1, AG-A2 and AG-A3 are 0 %, 25.0 %, 25.0 % and 50,0 %. 2) The histologıcal adventitial, venous and lymphatic invasions in AG-A3 were very high. 3) There is not a clear difference in the histological invasions between AG-A1 and AG-A2 (50.0 - 58.3 %). 4) In the case of AG-AO, only venous invasion (50.0 %) was positive.

Bu çalışma akut kafa travması sonrası gelişen kafa içi basınç değişiklikleri ve hematolojik ve fizyolojik parametrelerdeki değişmeleri göstermektedir. Çalışmada pH, HCCb, K, hematokrit ve oksijen satürasyon degerlerindeki değişmeler ve hastanın grade'i arasında istatistiksel ilişki ortaya konuldu (p>0.05). Çalışma, aynı zamanda kafa içi basınç monitorizasyonunun, nörolojik dekompanzasyon için erken uyarıcı fonksiyon gördüğü ve tedavide de uygun bir endikatör olduğunu göstermektedir.

The present study examines intracranial pressure, biochemical and hematologic alterations after acute head injury. There were statistically significant differences for pH, HCO3, K, Hematocrit and Oxygen saturation among the grades of patients (p> 0.05). The findings of this study also demonstrated that continuous monitoring of intracranial pressure may provide an earlier warning of neurological decompensation and reliable indicator for treatment.

1980 - 1990 yılları arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı'nda 68 seminom olgusuna radyoterapi uygulandı. 5 yıllık yaşam Evre -I hastalarda % 100, Evre - II hastalarda % 93.7 bulundu. Evre -H'de supradiyafragmatik ışınlama yapılan hastalarla yapılmayanlar karşılaştırıldığında akciğer metastazı, mediastinal ve supraklavikuler lenf bezi metastazı açısından iki grup arasında fark bulunmadı.

68 seminoma patients were irradiated in the Radiation Oncology Department of Medical Faculty Hospital of Ege University. 100 % of Stage -1 patients, and 93.7 % Stage - II patients were alive after 5 years. In Stage - II patients treated with supradiaphragmatic portals, no difference was found among lung metastasis, mediastinal - supraclavicular metastasis according to the patients who were not treated with supradiaphragmatic portals.

Benign prostat hiperplazisine bağlı obstrüksiyonu olanlarda transüretral rezeksiyon obstrüksiyonu çözmede en iyi yöntem olarak kabul edilir. Glandın ufak olduğu durumlarda ise prostatın transüretral insizyonu alternatif yeni bir yöntem olarak ortaya atılmıştır. Transüretral insizyon uygulanan 9 hastanın 8'inde iyileşme görülmüştür. Endikasyon ve postoperatif komplikasyonları tartışılmış ve 20 gramdan düşük prostatı olan hastalarda, prostatın transüretral insizyonu önerilmiştir.

Transurethral resection is regarded as the treatment of choice for relief of outflow obstruction due to benign prostatic enlargement but transurethral incision of the prostate is an alternative new procedure if the gland is small. This procedure was performed to 9 patients and 8 of them improved. Indication and postoperative complications are given and in conclusion we suggest that transurethral incision of the prostate is an operation of choice in patients with a prostate 20 G. Or less.

1982 - 1989 yılları arasında Uşak ve Salihli Devlet Hastanelerine başvuran 146 klavikula kı rığının 17'sinde (% 11.6) vertikal fragman saptanmıştır. Bu nedenle olgulara ilk 24 saat içinde subklavyal damar, sinir ve plevral komplikasyonları önlemek amacıyla açık redüksiyon ve intrameduller çivileme uygulanmıştır. Olguların tümünde 16 haftalık kontrol sonuçlan mükemmel ve kaynama tamdır. Bu tip kırıklarda gelişebilecek nörovaskiiler ve plevral komplikasyonlar aktif tedaviyle önlenmiş olmaktadır.

One hundred forty six patients with the clavicle fractures applied to Uşak and Salihli State Hospitals between 1982 - 1989 years. Seventeen of them are comminuted fractures and had a vertical fragment. The vertical fragment of fractured clavicle have a great risk to brachial neurovascular bundle. Therefore these cases have been treated by open reduction and intramedullary nail fixation. The results of control are excellent in ali cases at sixteen weeks after operation. There were no neurovascular and pieural complication and the fractures were completely healed.

Epilepsi konusunda halkın bilgi düzeyini ölçmek için hazırlanan anket soruları 507 kişiye uygulandı. Çeşitli öğretim kademelerinden ve bir kısmı da hasta yakını olan bu deneklere, epilepsinin tanımı, özellikleri ve sağaltımı konularında sorular yöneltildi. Sonuçta toplumumuzun epilepsi konusunda henüz yeterince eğitilmediği, eğitim düzeyi arttıkça, hastalık ve özelliklerini bilme oranının arttığı saptanmıştır. Hasta yakını olan kişilerin, hastalığı daha iyi tanımaları gerekirken toplumun diğer fertleri ile bu grup arasında farklılık olmadığı saptanmıştır. Hekimlerin hasta yakınlarına daha iyi bilgi vermeleri gerekliliği bir kez daha kanıtlanmıştır.

A questionnaire prepared to determine the information level of the public at large on the subject of epilepsy was applied to 507 persons. Questions were asked on the symptoms, various features and treatment of epilepsy to these people who were of various levels of education, some of them being relatives of patients. In conclusion, it was ascertained that the public opinion is by no means sufficiently enlightened on the subject of epilepsy and that a higher information level was on the whole commensurate with the level of education. While the patients relatives were expected to know more, it wasn't shown any significant difference between this group and the other members of the community. It is recommended that doctors undertake to give necessary information to patients relatives on a more extensive basis.

Taşlı kese kuşkusuyla batın ultrasonografisi yapılan bir olguda, dalağın yerinde bulunmadığı, pelviste solid kitle olduğu görülmüş, bunun ektopik (pelvik) dalak olduğu düşünülmüştür. Kolesistektomi sırasında ektopik dalak tanısı doğrulanmıştır. Patolojide, pedikül damarlarında trombiis, dalakta konjesyon ve mikroinfaktüs alanları olması intermittan torsiyonu düşündürmüştür. Bu Türkiye'de ultrasonografi ile preoperatif ektopik dalak tanısı konan ilk olgudur.

Here, a patient with ectopic (pelvic) spleen was reported. The diagnosis was made by sonography in the preoperative period. The pathologic examination of spleen revealed thrombosis of vessels, congestion and areas of microinfarcion. These findings have been commented as the evidence of intermittent torsion of spleen. This is the first case of ectopic spleen diagnosed ultrasonographically in Turkey.

Künt göğüs travmasına bağlı diyafragma ve karaciğer laserasyonu ile beraber intratorasik koagulum ön tanıları ile ameliyata alınan ancak transdiyafragmatik karaciğer kist hidatiği rüptürü ile karşılaşılan ve tıbbi literatürde örneğine rastlanmayan bir olgunun sunumu yapılmıştır.

A 34 years old male with blunt thoracoabdominal trauma is presented. The preoperative diagnosis was rupture of liver and right diaphragm. At thoracotomy there was a liver hydatid cyst ruptured into pleura through the laceration of right diaphragm. There has been no similar case in the literatüre.

Rüptüre omfalosel, acil olarak kapatılması gereken konjenital bir karın ön duvarı defektidir. Böyle olgularda, dışarı çıkmış karın içi organların karın derisi flepleriyle örtülmesi (Gross operasyonu), uygulanabilecek cerrahi metodlardan birisidir, Ancak, bazı büyük defektlerde karın içi organları tamamen örtmek mümkün olmamakta ya da ancak gergin deri flepleriyle başarılabilmektedir. Bu gibi olgularda dört karın kadranından serbestleştirici insizyonlar kullanılabilir. Bu yazıda serbestleştirici insizyonlar kullandığımız iki rüptüre omfalosel olgusu sunulmuştur.

Ruptured omphalocele is a congenital anterior abdominal wall defect, that must be closed urgently. In such cases, covering the protruding intraabdominal organs by using abdominal skin flaps (Gross operation) is one of the operative methods that can be carried out. But in some large defects it can not be possible to cover intraaabdominal organs entirely or can be carried out only by stretched skin flaps. In such cases, releasing insicions in four abdominal quadrants can be used. In this article, two ruptured omphalocele cases, which we have used releasing incisions are presented.

Kliniğimize başvuran biri kapalı, ikisi açık üç izole trapezyum kırıklı hasta incelendi. Biri alçılı, diğer ikisi cerrahi olarak tedavi edildi. Anatomik yapının korunduğu iki olguda çok iyi sonuçlar alındı. Eklem yüzünün bozuk olduğu ve trapezyum deformasyonu olan bir olguda ise sonuç yetersizdi.

Three cases with fracture of the trapezium have been presented. Two patients have been treated by surgically and one patient has been treated by plaster cast immobilization. The results were very succesful on two cases in which anatomical structures were preserved. The result was not sufficient on third case with deformated bone and destroyed joint face.

T dreni deplasmanlarının postoperatif ilk 5 günde olduğu takdirde genellikle reoperasyon gerektirdiği bilinmektedir. Olgumuzda postoperatif 3.cü günde deplase olan T dreni, aktif drenaj sistemine bağlanarak konservatif izlenmiş ve şifa sağlanmıştır. Enerjik ve titiz hasta takibi ve aktif aspirasyonun, T dreni deplasmanlarında erken reoperasyonları azaltabileceği sonucuna varılmıştır.

If the displacement of T drain occurs by 5th. day of operation, the drain should be replaced again by a reoperation. In our case, displacement occured at 3rd. postoperative day. The drain was kept inside and connected to an active aspiration system. After a close observation, patient did well without problem. Careful observation and active drainage of displaced T drain are well enough and may prevent some reoperations.