Factors Affecting Organ Donation

Aim: Family consent is a legal requirement in our country when harvesting organs from a cadaveric donor, a fundamental organ source for transplantation. In our study we investigated the correlation between the rate of consent received and demographic data concerning the patients with brain death in our institution in 2004 and 2005 and those relatives whose consent was requested. Methods: In the years 2004 and 2005, our transplant coordinators asked for consent from the relatives of patients who developed brain death in our hospital's intensive care units and were medically fit to be organ donors. The two groups of patients and their relatives, one consented for organ donation and the other denied were compared with respect to the patient's age, this person's degree of relation to the patierıt, his level of education, patient's age and the cause of death of the patient. Results: 54 brain deaths were confirmed in our hospital's intensive care units in the years 2004 and 2005. The transplant coordinators asked the relatives of 53 of these brain death patients for their consent for organ donation. One patient's relatives could not be reached. For 30 of the 53 patients (56.6%) consent for multiple organ harvesting was taken. 15 of the 53 patients (28.3%) were below the age of 20, with a rate of consent of 37.5%. For patients older than 20 years, the rate of consent was found to be 52.6% while it was 66.7% in the younger patients (p=0.539). The rate of consent increased as the level of education of the relatives increased, although without statistical significance. The patient's cause of death, the age, degree of relation to the patient, degree of education and job of the closest relative contacted did not have any effect on the giving of consent. Declaration of the brain death by the intensive care unit nurse or patient's attending doctor resulted with a higher rate of consent when compared to cases found out during the coordinators' visit to the intensive care unit (p= 0.011). It was also seen that uuhen the first contact about organ donation with the patient's relatives was made by the coordinators, the chance of concenting was higher. Conclusion: Finding out and declaration of the brain death by the attending health personnel but first contact and discretion to the family by the coordinators resulted with a higher rate of consent. Our transplant coordinators work has resulted in a rate of organ donation remarkably higher than our country's standards.

Organ Bağışına Etki Eden Faktörler

Amaç: Beyin ölümü gerçekleşen bir kişinin organlarının kullanılması için ülkemizde o kişinin aile bireylerinin onayının alınması gerekliliği vardır. Çalışmamızda 2004 - 2005 yılları içinde hastanemizde beyin ölümü gelişen hastalardan organ çıkartımı için izin istenen akrabaların ve hastaların bazı demografik verileriyle onay arasındaki ilişkiler araştırıldı. Yöntem: 2004 - 2005 yılları içinde hastanemiz yoğun bakımlarında beyin ölümü gerçekleşip, organ donörü olabilecek tıbbi uygunluktaki hastaların aileleri ile hastanemiz organ nakli koordinatörleri organ bağışı için yüz yüze görüşmede bulunmuştur. Görüşme sonrası organ bağışı hakkında karar veren birinci derecedeki yakınının hastaya olan yakınlığı ve eğitim durumu ile hastanın yaşı ve ölüm nedeninin organ bağışı ile ilişkisi incelendi. Bulgular: 2004 - 2005 yıllarında hastanemiz yoğun bakımlarında 54 beyin ölümü bildirildi. Bu bildirimler sonucu 53 hastanın aile yakınları ile organ nakil koordinatörleri organ bağışı için görüşme yaptı. 1 hastanın yakını bulunamadığı için görüşme olanağı olmadı. 53 vakadan 30'undan (%56.6) çoğul organ çıkartımı için izin alındı. 53 hastanın 15'i (%28.3) 20 yaşın altında idi. Bu yaş grubunda bağış oranı %66.7, 20 yaş üstünde ise %52.6 seviyesinde kaldı (p=0.539). Görüşme yapılan hasta yakınlarının eğitim seviyesi yükseldikçe bağış oranının da arttığı gözlendi. Ancak bu farklılık anlamlılık kazanmadı. Hastanın ölüm sebebi, birinci derecede yakının yaşı, eğitim durumu, mesleği ve hastaya olan yakınlığı ile organ bağışı arasında ilişki saptanmadı. Beyin ölümünün yoğun bakım hemşiresi veya bakımını üstlenen hekim tarafından tespit edilmesinin koordinatör tarafından yoğun bakım ziyareti sırasında tespit edilmesine göre izin alma oranının yüksek olduğu görüldü (p= 0.011). Organ bağışı hakkındaki ilk görüşmenin koordinatör tarafından yapılmasının da izin almayı kolaylaştırdığı saptandı. Sonuç: Beyin ölümü gerçekleşen kişinin tedavisinde rol alan sağlık personelinin beyin ölümünü deklare etmesinin ardından, aile ile bu konudaki ilk görüşmeyi organ nakli koordinatörü yapmalıdır. Ancak, bu durumda organ bağış izni alınması kolaylaşır. Hastanemizde organ nakil koordinatörlerin bulunması ile ülkemiz ortalaması üzerinde organ bağışı sağlanmıştır.