The Evaluation Of The Training And Research Of The Cleaning Personnel Working At Tepecik Training Hospital, On The Nosocomial Infections And Hospital Hygiene

Aim: This study was planned as a descriptive trial to evaluate the knowledge levels of cleaning personnel, who work at Izmir Tepecik Training Research and Hospital, before and after the internal education program about hospital hygiene, chlorine tablets use and medical waste. Materials and Methods: A survey of 13 questions was administered before and after the training lectures to 210 cleaning personel. Findings: Age range of personnel of the cleaning firm was 19-48 years old (mean: 28.8±13.3 years), and 58.6% was male. 54.8% of the personnel were graduated only from the primary school. 55.7% of personnel was since of working 0-12 months 9.04% of the personnel were experienced an occupational injury during work. Incisory and perforating injuries were at the first line with 47.4% in distribution of injury types. Cleaning personnel answered “Yes” at a ratio of 94.3% to the question whether they were under the risk of hepatitis. 79.4% of the personnel answered correctly the question about the route of getting hepatitis infection. The question about the accurate glove use was answered correctly by 78.5% of the personnel before the lecture, whereas the ratio was increased to 82.9% after the lecture. The question about the discharge of incisoryperforating tools was answered correctly by 36.8% of the personnel before the lecture, whereas the ratio was increased to 53.3% after the lecture. Conclusion: Behaviors of the cleaning personnel as well as the healthcare staff are important factors in both constitution and prevention of nosocomial infections. Although committees define the protocols to control infections, the sensitivity of the all hospital personnel, who apply these protocols, about this issue is very important. It is required that all of the hospital personnel should receive in-service training programs periodically regardless of age, gender, education level and working duration. Periodical repetitions of the training are supposed to provide the targeted behavioral changes in individuals.

Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Temizlik Personellerinin Hastane İnfeksiyonları Ve Temizliği Konusundaki Eğitiminin Değerlendirilmesi

Amaç: Bu araştırma, hastanemizde çalışan temizlik personelinin hastane temizliği, klor tablet kullanımı, iş kazası, eldiven kullanımı, tıbbi atıklar ve hepatit ile ilgili bilgi düzeylerinin eğitim önce ve sonrasını değerlendirmek amacı ile tanımlayıcı bir çalışma olarak planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya katılan 210 temizlik personeline eğitim önce ve sonrası 13 soruluk anket formu uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan temizlik firması elemanlarının yaşları 19 ile 48 arasında (ort: 28.8±13.3) değişmekte olup, %58.6’sı erkek, %41.4’ü kadındı. Temizlik personelinin %54.8’i ilkokul mezunuydu. Temizlik personeli olarak çalışma süresi ile ilgili soruya verilen yanıtlar değerlendirildiğinde %55.7’si 0-12 ay arası çalışma süresi olanlardı. Temizlik personelinin çalışma sırasında %9.04’ünün iş kazası geçirdiği saptandı. Kazaların dağılımlarına bakıldığında ilk sırayı %47.4 ile kesici delici alet yaralanması aldı. Hepatit hastalığı için risk altında olup olmadıklarına dair sorulan soruya temizlik personelinin %94.3’ünün evet cevabı verdiği saptandı. Hepatit hastalığının bulaşma yolu ile ilgili soruya personelin %79.4 ‘ünün doğru yanıt verdiği saptandı. Doğru eldiven kullanımı ile ilgili soruya eğitim öncesi temizlik personelinin %78.5’i doğru yanıt verirken eğitim sonrası bu oran %82.9’a yükseldi. Kesici-delici aletlerin atılması ile ilgili soruya eğitim öncesi personelin %36.8’i doğru yanıt verirken, eğitim sonrası bu oran %53.3’e yükseldi. Sonuç: Hastane infeksiyonlarının oluşum ve önlenmesinde sağlık ve temizlik personelinin yaklaşımları önemli bir faktördür. İnfeksiyon kontrolü ile ilgili protokolleri kurullar belirlemesine karşın, bunları uygulayacak olan tüm hastane personelinin, bu konuda duyarlı davranmaları önemlidir. Cinsiyet, yaş, eğitim durumuna ve çalışma sürelerine bakılmaksızın tüm hastane personelinin belli aralıklarla hizmet içi eğitim programlarına tabi tutulması gerekmektedir. Eğitimin belli aralıklarla tekrarlanmasının hedeflenen davranış değişikliğinin oluşmasını sağlayacağı düşünülmektedir.