Premenstrual Syndrome And Its Relationship With Depression By The Health Care Employees

Aim: To examine frequency of premenstrual syndrom(PMS) and relationship between depression in hospital workers. Material and Method: In 2008, based on 3 month study period with oral conset to determine the prevalance of premenstrual syndrom, PSTT(premenstrual syndrome screening tool) was applied to doctors, nurses and other staff working in Izmir Tepecik Education and Research Hospital and Aegeon Obstetrics and Gynecology Traning and Research Hospital by face to face survey method. All participants were provided to complete Beck Depression Inventory in order to determine the presence of caffeine intake, exercise, sleep, etc) which may be related to premenstrual syndrome, was directed and recorded. Findings: 350 hospital employees were considered in the study. Among the study group, 30% had Moderate to Severe PMS and 10,9% had (Premenstrual Dysphoric Disorder) PMDD. The most common symtoms were ‘physical symtoms’ in No/Mild PMS group and ‘anger/irritability’ in Moderate to Severe PMS/PMDD group. PMDD frequency was increased in those who were single or divorced, taking too much salt in diet or smoking cigratte,who had a diagnosıs of depression, postpartum depression, epilepsy and migraine or family history of depression. Dysmenorrhea and menstrual bleeding severity was related to increased PMDD prevalance. Prevalance of PMS/PMDD was decreased by the utilization of IUD(intrauterin device), OCP (oral contraceptive pills) or any contraception methods. PMS/PMDD prevalance was significantly increased by teh presence of depression. In this study the rate of premenstrual symtoms are 87.4% in patients. Conclusion: There was a significiant relationship between PMS/PMDD and depression in hospital employees.

Hastane Çalışanlarında Premenstrüel Sendrom Ve Depresyon İle İlişkisi

Amaç: Hastane çalışanlarında premenstruel sendrom (PMS) sıklığı ve depresyonla ilişkisini incelemek. Gereç ve Yöntem: 2008 yılında 3 aylık periodda sözlü onam alınarak İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile İzmir Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan doktor, hemşire ve diğer personele premenstruel sendrom sıklığını belirlemek amacıyla; Adet Öncesi Bulguları Değerlendirme Formu (Premenstruel symtoms screening tool-PSST) ile yüz yüze görüşme yöntemiyle anket uygulandı. Tüm olgulara depresyon varlığını belirlemek amacıyla Beck Depresyon Ölçeği verilip doldurmaları sağlandı. Olguların premenstruel sendromla ilişkili olabilecek ayrıntılı demografik özelliklerini belirleyen (yaş, eğitim, doğurganlık özellikleri, üreme sağlığı ve menstruel özellikleri, kontrasepsiyon, özgeçmiş, laboratuvar, beslenme, kafein alımı, spor, uyku vb.) 52 soru yöneltildi ve kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya 350 hastane çalışanı kabul edildi. Hastane çalışanlarında Orta şiddette/şiddetli PMS sıklığı %30, Premenstuel Disforik Bozukluk (PDB) sıklığı %10,9 saptanmıştır. PMS olmayanlarda en sık ‘fiziksel belirtiler’ görülürken, PMS/PDB olanlarda en sık görülen belirti ‘kızgınlık/asabiyet’ tir. Bekar ve boşanmış kişilerde, beslenmesi fazla miktarda tuz içerenlerde, sigara içenlerde, ailesinde PMS veya depresyon öyküsü olanlarda, bilinen depresyon, postpartum depresyon, epilepsi ve migren tanısı olanlarda PDB sıklığının arttığı saptanmıştır. Dismenore ve adet kanaması şiddeti arttıkça PDB sıklığında artış tespit edilmiştir. Gebelikten herhangi bir yöntemle korunanlarda, yöntemler arasında da oral kontraseptif (OK) ve rahim içi araç (RİA) ile korunanlarda PMS/PDB sıklığının azaldığı saptanmıştır. Depresyonu olanlarda PMS/PDB sıklığında anlamlı artış gözlenmiştir. Bu çalışmada hastalarda premenstruel belirti görülme oranı %87,4’tür. Sonuç: Hastane çalışanlarında PMS/PDB sıklığı ile depresyon arasında anlamlı ilişki saptanmıştır.