AMAÇ: Pankreasın yer kaplayan lezyonlarında patolojik tanı, tedavi yöntemini saptamak ve prognozu belirlemek açısından gereklidir. Pankreastan kama rezeksiyon ve kaim iğne ile kesici biyopsi uygulaması, morbidite ve mortalitesi yüksek bir işlemdir. Pankreas lezyonlarında ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB), komplikasyon oranı düşük, hızlı ve ekonomik bir tanı yöntemidir. GEREÇ ve YÖNTEM: SSK Tepecik Eğitim Hastanesi Patoloji Laboratuarına 1992-199 yılları arasında ulaşmış olan 79 hastaya ait 84 pankreas İİAB serisinin 62'sini ultrasonografi rehberliğinde perkutan, 22'sini peroperatuar aspirasyonlar oluşturmaktadır. BULGULAR: Tüm olgular içinde (perkutan+peroperatuar), klinik ve histopatolojik karşılığı bulunan 56 aspirasyonda tanısal özgüllük (spesifite) %100, tanısal duyarlılık (sensitivite) %91,6, pozitif tahmin değeri (PPV) %100 olarak bulunmuştur. Ultrasonografi rehberliğinde 62 perkutan İİAB için, klinik ya da histopatolojik karşılığı bulunan 38 aspirasyonda tanısal özgüllük %100, tanısal duyarlılık %92,3, pozitif tahmin değeri %100, 22 peroperatuar İLAB'den klinik ya da histopatolojik karşılığı bulunan 18 olguda tanısal özgüllük %100, tanısal duyarlılık %90, pozitif tahmin değeri %100 olarak hesaplanmıştır. SONUÇ: Pankreas lezyonlannda patolojik tanıya ulaşmada doğruluk oranının en yüksek, komplikasyon oranının düşük olması, ayaktan uygulanabilmesi ve ucuz bir yöntem olması İİAB'nin önemli üstünlükleridir.

AlM: Pathologic diagnosis is mandatory to determine treatment modalities and prognosis of pancreatic massTHigh mortality and morbidity are burdens of wedge resection and tru-cut biopsy. Fine needle aspiration biopsy (FNAB) is a simple and fast diagnostic procedure with low complication rates. MATERIAL and METHOD: Eighty four FNAB slides from 79 patients were examined at SSK Tepecik Teaching Hospital Pathology Laboratory betwen 1992-1999. Sixty two were ultrasound guided percutanous and 22 intraoperative aspirations. FINDINGS: Fifty six cases were clinico-pathologically confirmed; spesifity, sensitivity and positive predictive value (PPV) were 100%, 91.6 % and 100% respectively. There were no significant difference of spesifity, sensitivity or PPV between the diagnotic procedures percutanous or intraoperative aspirations. CONCLUSION: Major advantages of FNAB are lower cost unnecessity of hospitalization, low complication and high accurecy rates in pathologic diagnosis.

AMAÇ: Bu çalışmamızda kasık fıtıklarının onarımında Bassini ve prolen yama tekniklerinin sonuçlarını karşılaştırmaya çalıştık. GEREÇ ve YÖNTEM: Bu çalışmamızı Mayıs 96 - Kasım 97 tarihleri arasında kliniğimizde 100 kasık fıtığı olan hasta üzerinde gerçekleştirdik. 50 hastaya Bassini onarımı 50 hastaya prolen yama ile onarım uygulandı. Bassini grubunda 5 kadın 45 erkek, prolen yama grubunda 3 kadın 47 erkek mevcuttu. Yaş ortalamaları Bassini grubunda. 47.1 prolen yama grubunda 50.0 idi. Hastalar ortalama 40.5 ay izlendi. BULGULAR: Prolen yama grubunda yineleem görülmezken (%0), Bassini grubunda 4 (%8) yineleme görülmüştür. Bassini grubunda 2 hastada, prolen yama grubunda 3 hastada komplikasyon görülmüştür. SONUÇ: Ameliyat sonrası komplikasyon oranlarında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yokken, yineleme yönünden prolen yama grubu lehine anlamlı farlılık gözlendi.

AIM: In this study we tried to compare the result of Bassini and prolen mesh graft technique in inguinal hemia repair. MATERIAL and METHOD: This study was performed on 100 inguinal hernia patients between May 96 - November 97. While 50 patients were operated with Bassini technique, other 50 treated with prolen mesh graft repair. There were 5 female, 45 male patients in Bassini group and 3 female, 47 male in prolen mesh group. Average age was 47.1 in Bassini group, 50.0 in prolen mesh group. patients were followed 28 months postoperatively. RESULTS: While there were no recurrences in prolen mesh group, we detected 4 recurrences in Bassini group. There were postoperative complications in two cases in Bassini group and in three cases in prolen mesh group. CONCLUSION: There was no statistical difference between two groups according to complication rates, but prolen mesh group was significantly better for recurrence rate.

AMAÇ: Embriyolojik dönemin 3-6. haftalarında gelişen özofagus atrezileri yaklaşık 1000-2000 doğumda bir görülür. Hidroamniyotik ve erken doğumlarda özofagus atrezisi oranı yüksektir. Özofagus atrezilerine eşlik eden doğuştan anomalilerin sıklığının %40-50 düzeylerinde olduğu bildirilmiştir. (3,4). Biz serimizdeki durumu inceledik. GEREÇ ve YÖNTEM: 1993-1996 Yılları arasında SSK Tepecik Eğitim Hastanesi Patoloji Laboratuarında otopsisi yapılan 17 yenidoğan özofagus atrezisi; atrezi tipleri, eşlik eden doğuştan anomaliler ve edinilmiş akciğer patolojileri açısından gözden geçirildi. BULGULAR: 17 olgunun 4'ündeki bulgular sendroma eşlik ederken, 7 olguda sendrom kapsamı dışında bir veya birkaç sisteme ait anomali bulunduğu (3 kardiyovasküler sistem (KVS), 2 anal atrezi, 2 böbrek anomalisi, 2 ekstremite anomalisi), 6 olguda ise özofagus atrezisi dışında doğuştan anomali bulunmadığı saptandı. SONUÇ: Serimiz küçük olmakla birlikte anal atrezinin (4/17) yüksek oranda eşlik ettiğini ve düşük doğum ağırlıklı bebeklerde eşlik eden doğuştan anomali oranının (5/5) yüksek olduğunu saptadık.

AIM: Eosophaycil atresia seen approximately in 1/1000-1/2000 live birth, develops on 3rd-6th-weeks of embryologic period. Frequency is higher among hidroamniotic and premature babies. Although not exactly known; incidence of congenital anomalies that accompany eosophageal atresia is about 40-50 percent. We searched our rate of accompanying anomalies in 17autopsy cases with eosophageal atresia. MATERIAL and METOD: 17 perinatal autopsy cases with eosophageal atresia performediri SSK Tepecik Teaching Hospital between 1993-19% were reviewed for the type of atresia, accompanying congenital anomalies and acquired lung pathologies. FINDINGS: While 4 out of 17 cases vvere with other syndromes (2 VATER association, 1 polysplenia syndrome, 1 Prune Belly syndrome, 7 cases were not associated with any syndroms or showed involving one or more systems, (cardioasculer system 3, anal atresia 2, renal anomalies) anomalies 2, skeletal anomalies 2) There were no othcr extra anomalies in six cases in our series. CONCLUSION: Anal atresia frequently accompany eosophageal atresia (4/17) and anomaly rate are higher among low birth weight babies (5/5).

AMAÇ: Çocuklarda arka medyastende raslanan kitleler, başta nöroblastoma olmak üzere genellikle nörojenik kökenli tümörlerdir. Bu tümörler medyastene sınırlı olabileceği gibi spinal kanala da uzarum gösterebilirler. GEREÇ ve YÖNTEM: Geriye dönük olan bu çalışmada, 1990-2000 tarihleri arasında kliniğimize gelen ve 4'ünde spinal kanala uzanım saptanan sekiz hastanın klinik özellikleri, ameliyat sonuçları irdelenmiştir. BULGULAR: Gangliyonöromalı 2 hastada ve halter (dumbbel 7 tipi tümör olan 2 hastada kitle tümüyle çıkarılırken diğer 4 hastaya insizyonel biyopsi yapılmış; bu hastalardan 2'sinde uzak yayılıın olduğu görülmüştür. Uzak yayılım olan 1 hasta izlem sırasında 6.ayda ölmüştür. Gangliyonöromalı iki hasta 10 yıldır, ameliyat ve kemoterapiden sonra spinal uzanımlı bir hasta 7 yıldır, spinal uzanımlı diğer bir hasta ise 2 yıldır tamamen hastalıksız olmak üzere yaşamaktadır. SONUÇ: Tüm kötü huylu tümörlü hastalarda olduğu gibi erken tanımlanan arka medyasten kitlelerinin spinal uzantılarının da olabileceği dikkate alınarak zamanında gerekli cerrahi girişim sonrası kitlenin tipine uygun olarak eklenen radyoterapi ve kemoterapi ile hastaların yaşama oranı yüksektir.

AIM: Solid mediastinal masses in children occur more frequently in the posterior mediastinum. We review eight children with posterior mediastinal masses (mean age 4.8 years)treated by a single institution over a 10-year period (1990-2000). MATERIAL and METOD: Half of the patients presented with neurologic symptoms related to spinal cord compression. Tumors were of neurogenic origin in all patients and neuroblastoma was the most common. FINDINGS: All but one of the 8 patients is alive. Four of them including patients with ganglioneuroma and two patients with dumbbell type neuroblastoma are disease free (two patient 10 year, one patient 7 year and one patient 2 year). The tumor is in the stage of regression in the remaining four including one with distant metastasis. CONCLUSION: Posterior mediastinal masses should be totally excised if distant metastatic disease is not present. Otherwise surgical approach to these masses should include biopsy for histopathologic diagnosis. The results of treatment are good even in malignant tumors.

Osteogenezis imperfekta kollajen yapım bozukluğuna bağlı çoğul kırıklar ve mavi sklera lekarakterize sistemik bir hastalıktır. 1981'de Sillence 4 osteogenezis imferfekta tipi tanımlamıştır. Tip II ve III "konjenita", Tip I ve IV "tarda" ya uymaktadır. Osteogenezis imperfekta Tip II ölümcül seyreden formu olup otozomal resesif geçişlidir. Olguların otopside iyi tanınıp, tanımlanmasının önemini vurgulayabilmek amacıyla SSK Tepecik Eğitim Hastanesi Patoloji bölümünde tanı almış biri ana karnında ölüm ve diğeri perinatal olmak üzere iki otopsi olgusu radyolojik ve morfolojik ayrıntıları ile sunulmuştur.

Osteogenesis imperfecta is a systemic disease chracterized by blue sclera and multipl fractures due to defective collagen production. Sillance defined 4 types of osteogenesis imperfecta in 1981. Type II and III are equivalent to type II and III "congenita" and type I and IV to"tarda". Osteogenesis imperfecta type II is the fatal form vvith otosomal recessive inheritance. Two autopsy cases (1 intrauterine dealth, 1 perinatal) diagnosed at SSK Tepecik Teaching Hospital are presented with histologic and radiologic findings stressing the importance of recognition and description of these cases at autopsy.

64 yaşında erkek olgu. 4-5 yıldan beri sağ koltukaltından skapular bölgeye uzanan 12x7 cm boyutta ciltten hafif kabarık, hafifçe sert üzeri krutlu, koyu pembe mor renkte; benzer özellikleri taşıyan 15x10 boyutta sağ gluteal bölgeden lomber alana uzanan lezyonları nedeni ile Aralık 1998'te Karşıyaka Devlet Hastanesi dermatoloji bölümüne başvurdu. Bu yakınmalar nedeni ile daha önce yerel antimikotikler kullandığını belirtti. Histopatolojik bakısında üst dermiş ve epidermiste atipik görünümde lenfositik infiltrasyon dikkati çekti. Mikozis fungoides tanısı verilen olgu 18 ay psöralen ve ultaviyole A tedavisi ile izlemde kaldı. Görünür lezyonları tamamen geriledi.

64 years old male who had pink sharply demarcated, elevated, slightly indurated plaquetype lesions that tended to coalesce for 4-5 years. One of these lesions was on the right axillary region extending to the scapular region with a size of 12x7 cm. and the other was on the left buttock extending to the lomber region with a size of 15x10 cm. He had used topically antimycotics for these complaints. On histopathological examination, we observed atipical lymphocytic cells in upper dermiş and within epidermis as scanty nests. The infiltration was superficial. Dermal lymphocytic infiltration was mild. It was diagnosed as mycosis fungoides. The case has been scheduled for psoralen plus ultraviolet-A therapy. The lesions have totally diseppeared after 18 month.

23 yaşında bir erkek olan hastamızın yakınmaları hastanın 15 gün önce ateş yükselmesi,öksürük yan ağrısı şeklinde başlamış, ardından gece terlemeleri, halsizlik, kilo kaybı eklenmiş. Yapılan tetkiklerinde kültürlerde üreme olmamış, kollajen doku hastalığını destekler bulgu saptanmamış ve antibiyotik tedavileriyle düzelme olmamıştır. 15 gün sonra iki taraflı boyun ve koltukaltında lenfadenopatiler ortaya çılanca sol koltukaltından yaptırüan biyopsiyle miksselüler tip Hodgkin lenfoma tanısı konulmuştur. 2 seans kemoterapi Adriamisin-Bleosin-Vinblastin-DTİC (ABVD) sonrası ateş düşmüş ve klinik düzelme olmuştur. Lenfomalar, genellikle yüzeyel düğümlerden başlamakla beraber ender olarak sistemik yalanmalarla da başlayabilir. Erken evrede tanı konulup hastalık ilerlemeden tedaviye başlanması önemlidir. Bir enfeksiyon veya poliserözit gibi başlayan olguda değişik klinik tablo ve lenfadenopatilerin sonradan ortaya çıkışı özellik arzetmektedir.

The complaints of our a 23 old case started 15 days ago with fever, cough, lateral pain and night sweating, fatigue, loss of weight and extensive abdominal pain accompanied thereafter We did not discover any reproduction in the samples cultured, no positive findings were seen collagen disease and the symptoms did not regress after antibiotic treatment. on the fifteenth day after beginning of bilateral neck and axillary lymphadenopathies. We diagnosed mixed cellular type Hodgkin's by taking a biopsy from left axillary lymph node. High fever dropped, clinical regression has been achieved after 2 cycles of chemotherapy treatment of Adriamycin - Bleocin - Vinblastin - DTIC (ABVD). Althought lymphomas start on superficial nodes, they can rarely emerge on sistemic symptoms. It is very important to initiate treatment early as possible as before the rapid progress following initiation. In our case who started with infection or polyserositis, nonspesific clinical findings and later onset of lymphadenopathies were the main features.