Modern diagnostik ultrasonun son aşaması olan Dopler ultrason ile ilgili fizik prensiplerden söz eden bu yazıda pulsatilite, akım impedansı, velosite gibi arteryel hastalık göstergesi Dopler bulguları tarif edilmiş ve ölçümlerden söz edilmiştir. Spektral analiz ve Dopler sinyallerini analizindeki etkisi tanımlanmıştır. Renkli Dopler tetkikler, Dupleks Dopler tetkiklere göre daha açıklayıcı ve daha geniş kapsamlı bilgiler içermektedir, ilave olarak, renkli Dopler görüntüleme akımın yönü ve girdaplı akımın değerlendirilmesinde çok yarar sağlamaktadır. Sonuçla, bu makalede Renkli Dopler görüntülemenin özellikleri ve klinik uygulamalarından söz edilmektedir.

This review article is about some of the important physical principles involved in Doppler ultrasound in the context of modern diagnostic ultrasound technology. Definitions and measurement techniques are presented for determining from Doppler signals such indicators of arterial disease as velocity, volume fIow rate, flow impedance and pulsatility. Spectral analysis and its utility in Doppler signal analysis are described. Color Doppler flow imaging may expedite and clarify the duplex Doppler examinations. In addition, Color Doppler Imaging can demonstrate flow orientation and improve the identification of turbulence. Finally, in this article, the clinical applications of color Doppler imaging is discussed.

Anestezik gaz atıklarının hangi konsantrasyonlarda toksik olduğu konusunda görüş birliği olmadığından günlük ameliyat sayısı fazla olan ameliyathanelerde anestezi gaz atıkları ölçülmektedir. Ölçümler yüksek bulunduğunda personel uyarılmalı, anestezik gaz kaçakları önlenmeli, anestezi tekniği değiştirilmelidir. Karaciğeri koruyucu diyet verilmeli ve yeterli dinlenme sağlanmalıdır. Ozon tabakasına zarar vermemek için halojenli anestezikler ve azotprotoksit kullanımı kısıtlanmalıdır. Anestezi tekniğinde düşük akım ve kapalı sistem yanında genel anestezi dışındaki tekniklerin (spinal, regional…) tercih edilmesi gerekmektedir.

There is controversy on the toxic level of anesthetic gases in the operating room air. Therefore, scavenging system for anesthetic gases should be established in busy operating rooms. The level of waste anesthetic gases should be monitored and relieved if there is leakage. The changing of technique of anesthesia, diet for liver protection and optimal resting may enhance the health condition of medical personnel in operating rooms. In order to salvage of ozon layer, halogenated agents and nitrousprotoxide should be restricted. Low flow and closed system and techniques other than general anesthesia (eg. spinal, regional...) should be prefered in suitable cases.

1 yıl içinde iki veya daha çok nüks gösteren veya bir kerede 3 veya daha çok sayıda papiller tümör rezeke edilen yüzeyel mesane tümörlü 19 hastaya görünen tüm tümörleri rezeke edildikten sonra 6 hafta süreyle haftada 1 kez Immun BCG Pasteur F (Institut Merieux 75 mg - 1 cc - X2) uygulandı. Ortalama 17 ± 6,5 aylık izlem süresince 8 olguda (% 42) nüks görüldü. Bu 8 olgunun 6'sına görünen tüm tümörlerin rezeksionundan sonra ikinci bir BCG kürü uygulandı. Bunların 4'ünde (% 67) nüks görüldü (ortalama izlem 9,7 ± 8,4 ay). Böylece iki kür BCG uygulanan hastalarla birlikte toplam başarı oranı % 68 (19 hastanın 13'ü) olarak bulundu.

19 patients with superficial bladder tumors, who had two or more tumor recurrences in a year or had 3 or more papillary tumors resected in one session were treated with intravesical Immun BCG Pasteur F (Institut Merieux 75 mg -1 cc - X2) weeldy for 6 weeks, after resection of all visible tumors. In a mean follow-up for 17,8 ± 6,5 months, 8 patients (% 42) had recurrences. 6 of these 8 patients were treated with a second course of BCG therapy after resection of ali visible tumors. 4 of them (% 67) had recurrences (mean follow-up 9,7 ± 8,4 months). Thus over-all response rate with two courses of prophylactic BCG therapy was % 68 (13 of 19 patients).

141 mesane tümörlü hastaya transiiretral rezeksiyon (TUR) yapıldı. Patolojisi değişici epitel karsinomu gelen 131 hastanın sonuçlan incelendiğinde hastalığın derecesi arttıkça, evresinin de arttığı görüldü. Tedavi planlamasında evrelendirme ve derecelendirmenin önemi vurgulandı.

Transurethral resection (TUR) was performed in 141 patients with bladder tumors. In analysis of the 131 patients in whom the pathology was reported as transitional celi carcinoma, it was seen that a direct correlation existed between the stage and grade of the disease. The importance of the staging and grading in the therapeutic approach is stressed.

1983 - 1990 yılları arasında 7-14 yaşlarında 22 erkek varikoselli çocuktan 12'si cerrahi girişimle retroperitoneal spermatik ven bağlanarak tedavi edildi. 12 hastanın sadece birinde, 2 yıl sonra nüks saptandı. Çocukluk çağında, testislerde morfolojik değişiklikler gelişmeden yapılan erken tedavinin, erkek infertilitesinin azalmasına katkıda bulunacağı vurgulandı.

We observed 22 varicocele in children between 1983 - 1990.12 of them (aged 7 - 14) were treated by the ligation of spermatic vein retroperitoneally. Only one of these children had recurrence two years later. Varicocele in childhood should be treated surgically early enough to avoid its potential role on male infertility.

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı'nda 14 meme kanserli erkek hastaya radyoterapi uygulandı. Erkek meme kanserlilerin kadınlara oranı % 1'den azdır. Erkekler 11 yıl daha yaşlıydı ve hastalık erkeklerde daha ileri evrelerde bulundu. Tüm hastalara 4500-5500 cGy radyoterapi uygulandı. % 30.0 5-yıllık yaşam bulundu.

14 male patients with breast cancer wee irradiated in the Radiation Oncology Department of Ege University Hospital. Male-female ratio was found smaller than 1 %. Average age was 11 years older in males and the disease was seen in more advanced stages among males. 4500-5500 cGy was given to all patients. 5-year survival was 30.0 %.

İskemik serebrovasküler hastalıklarda risk faktörlerini araştırmak amacıyla Atatürk Sağlık Sitesi İzmir Devlet Hastanesi Nöroloji servisinde 1989-1990 yıllarında yatarak tedavi gören ve ayırıcı tanıları Bilgisayarlı Beyin Tomografisi (BT) ile konan 300 serebral infarkt olgusunda risk faktörleri incelendi. Yaş, alkol alışkanlığı, diabet, hipertansiyon, kalp damar hastalığı, kötü beslenme alışkanlığı, obesite, total kolesterol, pre-beta lipoprotein ve hematokrit değerleri iskemik serebrovasküler hastalıklarda risk faktörü olarak anlamlı bulundu. Cins, sigara alışkanlığı, total lipid, trigliserid, alfa ve beta lipoprotein değerleri ise risk faktörü olarak anlamlı bulunmadı.

Risk factors of ischeamic cerebrovascular disease are studied in 300 cerebral infarct cases that were hospitalized in 1989-1990 period in Izmir State Hospital. Differential diagnosis is based on CT. Age, alcohol habit, diabet, high blood pressure, cardiac and vascular disease, obesity, total serum cholesterol and pre-beta lipoprotein and hematocrit values are found to be significant. Sex, smoking, total lipid on triglicerid, alfa and beta lipoprotein values are not significant as a risk factor.

Bu çalışmada 320 intraserebral hematomlu olgu klinik, Bilgisayarlı Beyin Tomografisi ve prognoz temelinde analiz edildi. Aşağıdaki sonuçlar elde edildi: 1- Prognoz üzerine en etkili faktörler olarak bilinç düzeyini, majör nörolojik defisitlerin varlığını, hematomun çapını, orta hat şiftini ve ventrikül içi kanamayı, daha az etkili faktörler olarak da yaşı, sistemik hastalıkları, hematomun lokalizasyonunu ve perilezyoner ödemin varlığını bulduk. 2- Lober hematomlarda cerrahi sağaltımın medikal sağaltıma üstünlüğü saptanamamış olup, öncelikle medikal sağaltımın yeğlenmesini, medikal sağaltıma yanıt vermeyen ve nörolojik defisitleri artan olgularda cerrahi girişimin uygulanmasının uygun olacağını, 3- Derin yerleşimli hematomlarda medikal sağaltımın yeğlenmesini, 4- Serebellar hematomlarda ise, çapı 3 cm.'den büyük olan olgularda cerrahi girişimin çok yararlı olduğu kanısına vardık.

In this study, 320 cases of jntracerebral hematoma are studied on the basis of clinical status, computerized tomography and prognosis. Following results are obtained: 1- The main factors effecting the prognosis were the level of conciousness, presence of major neurologic deficits, diameter of the hematoma, intraventriculer haemorrhage and midline shift. Age of the patient, accompanying systemic diseases, localization of the hematoma and surrounding edema effected the prognosis less significantly. 2- Surgical treatment of lobar hematoma is found to have no superiority, therefore priority should be given to the medical treatment and only intractable cases with evolving neurologic deficits should undergo surgery. 3- Hematomas with deep location should receive medical therapy only. 4- Surgical treatment of cerebellar hematomas greater than 3 cm. in diameter is found to be considerably benefical.

1986-1991 yıllarında kliniğimizde tedavi edilen 20 beyin abseli olgu retrospektif olarak incelenmiştir. 15 olguda tek, beş olguda multipl olmak üzere 20 olguda toplam 27 abse saptanmıştır. Olguların tümüne cerrahi girişim uygulanmış olup, iki abse dışında tüm abseler drene edilmiştir. Drene edilmeyen iki absede küçük ve derin lokalizasyonlu oluşları nedeniyle konservatif sağıtım yeğlenmiştir. Nüks gösteren iki hastada yeniden girişim gerekmiş, hidrosefalinin geliştiği bir diğer olguya ventrikiilo-peritoneal şant uygulanmıştır. Mikrobiyolojik tetkikte 12 olgu steril abse, iki olguda stafilokok, üç olguda anaerop bakteri, üç olguda mikst bakteriler gösterilmiştir. İki aylık antibioterapi sonrasında yapılan değerlendirmelerde 15 olguda sekelsiz şifa, dört olguda ılımlı nörolojik defisit ve bir ölüm saptanmıştır.

Twenty cases with brain abscesses who have been treated at our department between 1986 and 1991 were analyzed retrospectively. Twenty-seven abscesses were present in 20 cases. Abscesses were solitary in 15 cases and multiple in five cases. All patients underwent surgery and having drainage except two abscesses. Both of these abscesses were small and deeply localized and so conservative treatment preferred. Reoperation was required for two patients with recurrence and ventriculo-peritoneal shunt procedure was carried out for another patients who developed hydrocephalus. In microbiologic analysis staphylococcus were isolated in two, anaerobic organism in three cases while the culture was sterile in 12 cases. After two months of theraphy with antibiotics, in follow up 15 patients were cured without neurologic sequele, four patients had mild neurologic deficit and one patient died.

1981-1990 yılları arasındaki 10 yılda özel muayenehanede görülen 165'i erkek (% 54.1) ve 140'ı kadın (% 45.9) 305 hasta yaş, cinsiyet, tanı tipleri, izleme sıklığı ve süresi gibi parametrelerle incelendi. 305 hastadan 150'si (% 49.18) en az 3 ay süreyle izlenmiş ve bu hastaların 90'ında (% 29.5) izlem hastanın ölümüne kadar sürmüştür. Erkeklerde en sık akciğer (46 hasta-% 27.9) ve prostat (13 hasta-% 7.9), kadınlarda ise meme kanseri (44 hasta-% 31.4) ve Hodgkin dışı lenfoma (10 hasta-% 7.1) görülmüştür. Hastaların 35'inde (% 11.48) kanserin primeri saptanamamıştır.

We have compiled 305 cancer cases seen in private practice during the 10 year period from 1981 to 1990. There were 165 male (54.1 %) and 140 female (45.8 %) patients. Among this group, 150 patients (49.18 %) could be followed up 3 months or longer and 90 cases (29.5 %) were followed until death. The most prevalent types of cancer were lung (46 cases-27.9 %) and prostate (13 cases-7.9 %) for male patients and breast cancer (44 cases-31.4 %) and non-Hodgkin lymphoma (10 cases-7.1 %) for female patients. Primary site of the cancer could not be identified in 35 cases (11.48 %).

Meme lokalizasyonlu 3 primer, bir sekonder malign fibröz histiositom olgusu sunulmuştur. Olgulardan biri erkektir. Yaş ortalaması 51.5 olup ortalama tümör çapı 5.1 cm.'dir. Rutin parafin takip, HE ve histokimyasal yöntemler uygulanarak ışık mikroskopuyla, ikisine storiform tipte, birine storiform+mixoid tipte ve birine de angiomatoid+dev hücreli tipte malign fibröz histiositom tanısı konmuştur.

In the present study 4 cases of malignant fibrous histiocytoma, 3 primary and 1 secondary in breast localization is presented. One of the patients was male. Mean age is 51.5 cm Mean diameter of tumors are found 5.1 cm Paraffin embedded block sections are stained with HE and examined by light microscope and hictochemical analysis are also performed. By using these methods, 2 cases are diagnosed as storiform, 1 case storifonn-mixoid and 1 case angiomatoid and giant-cell variant.

Tüberkülozun meme yerleşimi oldukça ender bir durumdur. 3 hastada tüberküloz tanısı, çıkarılan kitlelerin histolojik incelemesiyle kohdu. 9 aylık bir kemoterapi ile tam diizeime sağlandı.

The breast localisation of tuberculosis are an extremely uncommon condition. The diagnosis was tuberculosis on the histopathologic examination of excised masses in three women. Complete regression have been succeeded with a 9 months antituberculous chemotherapy.

Melkersson-Rosenthal sendromu; tekrarlayan periferik fasiyal paralizi, fasiyal ödem ve dilde plika görünümü ile karakterizedir. Sebebi tam olarak bilinmemekle birlikte; immünolojik, infeksiyöz (viral ya da bakteriyel), genetik ve periferik sinirleri tutan bazı granulomatöz prosesler sorumlu tutulmaktadır. Solda tekrarlayan yüz felci, üst dudakta ve dilde ağrılı şişlik yakınmaları bulunan 41 yaşında bir erkek hasta sunulmaktadır.

The Melkersson-Rosenthal syndrome is characterized by recurrent peripheral paralysis of the facial nerve, facial edema of the face and lingua plicata. The etiology of Melkersson- Rosenthal syndrome remains unknown. Allergic, immunologic, infectious (viral or bacterial), neurotropic and genetic factors have been considered responsible in this syndrome. Here we describe a case of 41-year old man suffering from recurrent paresis of the left facial nerve, painful edema of the upper lip and tongue

Renal Onkositomlar, genito-üriner traktusun tarandığı durumlarda tesadüfen bulunan, muhtemelen benign tümörlerdir. Kesin tanı sadece histolojik ve ultrastrüktiirel yapılarının incelenmesiyle konulabilir. Bu çalışmada solid renal tümör olmasına rağmen böbreğini koruduğumuz 2 renal onkositom olgusu sunduk.

Renal oncocytomas are rare, probably benign tumors, found incidentally in the course of investigations of the genitourinary tract. The accurate diagnosis can be established only after the histological and ultrastruchiral analysis. We report here 2 cases of renal oncocytoma, in which although it is a solid tumor we preserved the kidney.

Abdominoskrotal hidrosel ender görülür. Rutin bakıda gözden kaçan ancak nüks gelişmesinden sonra saptanan onbeş yaşında bir olgu sunulmuştur.

Abdominoscrotal hydrocele is rarely encountered. A fifteen years old case which is overlooked during the first examination but diagnosed after recurrence is presented in this article.

Mekanik barsak obstriiksiyonuna yol açmış kolon kanseri (Evre III) nedeniyle öpere edilen ve kombine kemoimmunoterapi uygulanan 60 yaşında bir kadın hastada operasyon sonrası 11. ayda Creutzfeld-Jakob sendromu gözlenmiştir ve olgu nörolojik semptomların ortaya çıkışını takiben 3 ay içinde kaybedilmiştir.

The co-incidence of Creutzfeld-Jakob's disease is reviewed in a 60 year-old woman with mechanical obstruction due to colon carcinoma (Stage III) treated by surgery and chemoimmunotherapy. The patient died in 3 months following the first neurological symptoms of the disease.

Mevcut kaynakların incelenmesi sonucu 1908-1991 tarihleri arasında İzmir'de 36 dergi çıkarıldığı, bunlardan 18'inin bir süre sonra kapandığı, ancak 18'inin (% 50) çıkarılmakta olduğu ve bunlardan yalnızca 3'ünün (% 16.7) 25 yıldan eski olduğu anlaşılmaktadır. Araştırma İzmir akademik çevrelerinin yeterli yayın çabası göstermekte olduğunu, ancak bu çabalara duyarlı okuyucuların henüz yeterli sayıya ulaşmadığını düşündürmektedir.

36 Medical Journals have been published in Izmir between 1908-1991 as far as we can find out. 18 of them have been out of print (% 50). Only 3 (% 16.7) of 18 Journals tlıat are still on print older than 25 years. This research suggest that the number of the readers is insufficient to support and to encourage the level of journals in Izmir although the efforts of investigators and medical authors are quite satisfactory,