Obesity, Insulin Resistance and Inflamation in Type-2 Diabetic Patients

Aim: The role of obesity on insulin resistance and inflamation in Type 2 diabetic patients was investigated. Method: A total number of 50 Type-2 diabetes mellitus patients (mean age 57.1±8.9 yrs) consisting of 21 male and 29 female were studied in two groups according to their body mass indexes. Thirtythree non abese healthy subjects (mean age 38.8±1 0.2 yrs) consisting of 15 male and 18 female were included in the study as the control group. Routine biochemical tests, insulin, ferritin and CRP levels were determined in automatic analyzers. Homeostasis Model Assessment (HOMA) method was used to calculate the insulin resistance. Mann Whitney-U test and Tukey's test, Kruskal Wallis and One-Way Annova test were used for statistical evaluations. Results: Insulin, CRP and HOMA-IR showed a significant difference between the groups (p<0.05) whereas, no difference was shown in ferritin levels between the groups (p>0.05). It was alsa determined that rate of hypertension was higher in obese diabetic patients. Conclusion: It was shown that, HOMA-IR, insulin and CRP leuels were tending to eleuate when the components of metabolic syndrome were increased.

Tip-2 Diyabetik Hastalarda Obezite, İnsülin Direnci ve İnflamasyon

Amaç: Bu çalışmada diyabetik hastalarda obezitenin insülin direnci ve inflamasyondaki rolü araştırılmıştır. Yöntem: Tip 2 diyabetes mellituslu 21'i erkek, 29'u kadın yaş ortalaması 57.1 ±8. 9 yıl olan toplam 50 olgu, vücut kitle indekslerine göre obez (n=25) ve non obez (n=25) olmak üzere iki grupta incelendi. 15 erkek, 18 kadın yaş ortalaması 38.8±10.2 yıl olan toplam 33 nonobez genç sağlıklı birey kontrol grubunu oluşturdu. Çalışmaya katılan tüm bireylerden alınan kan örneklerinden rutin biyokimyasal testler, insülin, ferritin ve CRP düzeyleri otomatik analizörlerde çalışıldı. Hasta grupları ile kontrol grubu insülin CRP ve ferritin değerleri yönünden karşılaştırıldı. İnsülin direnci hesaplanmasında Homeostasis Model Assessment (HOMA) yöntemi kullanıldı. İstatistiksel değerlendirmede, ikili karşılaştırmalarda Mann Whitney-U test, Tukey's test, çoklu karşılaştırmalarda ise Kruskal Wallis ve One-Way Annova testleri kullanıldı. Bulgular: Gruplar arasında insülin, CRP ve HOMA-IR yönünden istatistiksel olarak farklı bulundu {p<0.05). Ferritin değerleri gruplar arasında istatistiksel anlamlılık yaratmadı (p> 0.05). Hipertansiyon görülme oranı obez diyabetik olgularda belirgin olarak yüksek bulundu. Sonuç: Tip-2 diyabetik olgularda obezitenin inflamasyon belirteç/erini arttırdığı ve obez diyabetikierde hipertansiyon görülme oranının yüksek olduğu kanısına varılmıştır.