Evaluation of the Patients with Antenatal Hydronephrosis Diagnosed Ureteropelvic Junction Obstruction with the Hydronephrosis Severity Score

Objective: Ureteropelvic junction obstruction is the main cause of obstructive antenatal hydronephrosis. Although surgery is the traditional treatment modality, there is still no consensus on surgical indications. We aimed to analyse the patients referred as antenatal hydronephrosis and diagnosed with ureteropelvic junction obstruction with Hydronehprosis Severity Score that has been developed by Babu at al.
Method: The patients who were admitted with antenatal hydronephrosis in 2013-2018 and diagnosed as ureteropelvic junction obstruction and followed up in our clinic for at least one year were evaluated. The cases with unilateral hydronephrosis were included. Those with vesicoureteral reflux, horseshoe kidney, hydroureter, ureterovesical junction obstruction were excluded. Renal ultrasonography and nuclear scintigraphy results were re-evaluated. They were grouped as mild (0-4), moderate (5-8) and severe (9-12) based on scoring of three parameters; differantial renal function, drainage curve pattern and US grade. Clinical outcomes were also classified in three groups; resolution (grade 1-no hydronephrosis), persistance (grade 2-3 hydronephrosis) and surgical intervention. The relation between the scores and clinical outcomes were analysed.
Results: A total of 57 patients were evaluated. 2 with horseshoe kidney, 4 with vesicoureteralreflux, 7 with bilateral hydronephrosis, 4 with ureteric outlet obstruction, 12 with incomplete records were excluded. Finally, 28 patients were included. Hydronephrosis was resolved in 4 (14.2%), persisted in 5 (17.8%) and surgical intervention was required in 19 (67.8%) patients. 1/5 patients with mild, 15/20 patients with moderate and 3/3 patients with severe HSS underwent surgery. 77.2% of the patients with a total score of ≥6 initially required surgical intervention at their follow-up.
Conclusion: HSS may provide a significant predictive value for surgical intervention for the patients classified as “mild” or “severe” at the initial evaluation. In the “moderate” group, the risk increases in the patients with HSS≥6. Existing data should be evaluated with larger case series.

Antenatal Hidronefrozlu Üreteropelvik Bileşke Darlığı Tanısı Alan Olguların Hidronefroz Şiddet Skorlaması ile Değerlendirilmesi

Amaç: Obstruktif antenatal hidronefrozun başlıca nedeni olan üreteropelvik bileşke darlığında, cerrahi girişim geleneksel bir tedavi yöntemi olmakla birlikte, günümüzde hâlâ cerrahi endikasyonlar konusunda fikir birliğine varılamamıştır. Amacımız; antenatal hidronefrozlu üreteropelvik bileşke darlığı saptanan hastaları, Babu ve ark. tarafından cerrahi girişim kararına yardımcı olabileceği düşünülerek geliştirilen Hidronefroz Şiddet Skorlaması ile değerlendirmektir.
Yöntem: İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Nefroloji Kliniğine 2013-2018 yılları arasında antenatal hidronefroz ile başvurup üreteropelvik bileşke darlığı tanısı alan ve en az bir yıldır takip edilmekte olan olgular değerlendirildi. Unilateral hidronefroz olguları çalışmaya alınırken, bilateral hidronefroz, vezikoüreteral reflü, atnalı böbrek, tek böbrek, hidroüreter ve üreterovezikal bileşke darlığı saptanan olgular dâhil edilmedi. Hastaların böbrek ultrasonografi ve sintigrafi görüntüleri değerlendirildi. Diferansiyel renal fonksiyon, drenaj eğri paterni ve SFU evresi parametreleri puanlama yapılarak toplam skor belirlendi. Sıfır-dört puan “hafif”, 5-8 puan “orta”, 9-12 puan “ağır” olarak sınıflandı. Klinik izlem sonuçları ise “gerileme” (evre 1 olması veya kaybolması), “devam etme” (evre 2-3 hidronefroz) ve “cerrahi girişim” olarak gruplandı. Skorlama ile klinik izlem sonuçları karşılaştırıldı.
Bulgular: Analize alınan toplam 57 olgudan, 1 atnalı böbrek, 4 vezikoüreteral reflü, 7 bilateral hidronefroz, 4 üreterovezikal darlık ve kayıtları eksik 12 olgu çıkarıldı. Toplam 28 olgu alındı. Takipte %14,2’sinde hidronefrozun gerilediği (n=4), %17,8’inde devam ettiği (n=5), %67,8’inde cerrahi girişim uygulandığı (n=19) görüldü. Skorları sırasıyla 5,5, 5,4 ve 7,2 puan idi. Hafif grubundaki 5 olgunun 1’ine, orta grubundaki 20 olgunun 15’ine ve ağır grubundaki 3 olgunun 3’üne cerrahi gerekmişti. Toplam skoru 6 puan ve üzerinde olan olguların %77,2’si cerrahi girişim gerektirmiştir.
Sonuç: Hidronefroz Şiddet Skorlaması, ilk değerlendirmede hafif veya ağır gruptaki olgular için cerrahi girişim açısından belirgin öngörü değeri sunabilir. Orta grup içinse skor ≥6 olduğunda risk artmaktadır. Mevcut verilerin daha geniş vaka serileri ile değerlendirilmesi gerekmektedir.