Congenital Duodenal Obstruction: A Review Of 31 Consecutive Cases

AIM: This study reviewed the 6 years' experience of congenital duodenal obstruction management at the SSK Tepecik Teaching Hospital, Deparment of Pediatric Surgery and attempted to identify factors that might influence the outcome. MATERIAL and METHOD: A retrospective study was performed with analysis of 31 consecutive cases of congenital duodenal obstruction presenting between January 1994 and January 2000. RESULTS: Seventeen were males and 14 were females and seven were premature. Twenty-four had intrinsic defect (atresia, web, stenosis), 7 had extrinsic defect (annular pancreas, Ladd's bands). Presenting signs were bilious vomiting (96.8%), failure to pass stool (70.9%), abdominal distention (12.9%). Twentythree (74%)of the patients had associated anomalies. The operative repair included duodenoduodenostomy in 17 and/or web exeision, duodenojejunostomy in 7, duodenoplasty in 4, Ladd's procedure in 3 patients, or combination of the above. Two patients died before definitive surgery due to severe cardiac anomalies. Twentysix of operated 29 patient survived (89.6%). The causes of death vvere sepsis, pneumonia, and cardiac anomaly. CONCLUSION: Prematurity, associated congenital anomalies and nutritional compronüse are the prognostic factors in these patients. However, late referral of the patients may also complicate the duodenal obstruction of the newborn but, with agressive, timely operative management and postoperative nutritional support, survival may reach 90 percent.

Doğumsal Duodenal Tıkanıklıklar: 31 Olgunun Değerlendirilmesi

ÖZET: Bu çalışmada SSK Tepecik Eğitim Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniğinde tedavi edilen doğumsal duodenum tıkanıklık olguları değerlendirilerek, bu olgulardaki prognozu belirleyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Ocak 1994-Ocak 2000 tarihleri arasında 31 ardışık olgu geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. BULGULAR: Olguların 17'si erkek, 14'ü kız olup 7 olgu prematürdür. Yirmidört olgu entrensek anomali (atrezi, stenoz, perde); 7 olgu da entrensek anomali ( anüler pankreas, Laddbandları) sergilenmiştir. Kliniğe başvuru yakınmaları safralı kusma ( %96.8), dışkı çıkaramama (%70.9), karın şişliğidir (%12.9). 23 olguda (%74) ek anomali vardır. Operatif onarımda şu teknikler kullanılmıştır: 17 olguda duodenoduodenostomi ve/veya perde eksizyonu, 7 olguda duodenojejunostomi, 4 olguda duodenoplasti, 3 olguda Ladd yöntemi veya yukarıdaki tekniklerin birlikte uygulanması. Ağır kalb anomalisi nedeni ile 2 olgu cerrahi onarım öncesi kaybedilmiştir. Öpere edilen 29 olgudan 26'sı yaşanmıştır (%89.6). Ölüm nedenleri sepsis, pnömoni ve kalp anomalisidir. SONUÇ: Bu olgulardaki prognostik faktörler erken doğum, ek anomaliler ve beslenme bozukluğudur. Aynca bu hastaların kliniğe geç başvurusu durumu daha da ağırlaştırsa da, hızlı ve zamanında cerrahi onarım ve yeterli ameliyat sonrası destek ile sağ kalım oranlan %90'lara ulaşabilmektedir.