The Evaluation of Insitu Componentin Invasive Ductal Carcinoma By Image Analysis (40 Cases)

AIM: Ductal carcinoma in situ (DCIS) is regarded as the precursor of invasive breast carcinoma. In this study we investigated the use of image analysis system which has provided an objective and reproducible evaluation of the tumors biological behavior. Also two methods of image analysis system, celi suspension and paraffin embedded tissue sections were compared. MATERIAL-METHODS: Formaline-fixed paraffin embedded tissues and their cell suspensions of the 40 cases were evaluated by the image analysis system. 10 parameters related to dansitometric, morhometric, textural characteristics and DNA ploidy were computed for each case. We classified these cases by Van Nuys Classification, a different prognostic classification system. RESULTS: There was no significant relation between Van Nuys group 1, 2, 3 and DNA ploidy (p>0,05), but area, perimeter, diameter, bend energy values of group 3 were statistically different from group 1 and 2. CONCLUSION: It has been objectively shown that DCIS with comedo-type necrosis and high nuclear grade has different properties than the other types. There was no differentiation between DNA ploidy and axillary metastasis. It may explain the recurrences in the cases with no axillary metastasis. We also concluded that both methods can be used for image analysis.

İnvaziv Duktal Kanserlerde İnsitu Komponentin Görüntü Analiz Sonuçları (40 Olgu)

AMAÇ: Duktal karsinoma in situ (DKİ) invaziv meme karsinomiarmda öncül bir lezyon olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada tümörün biyolojik davranışı hakkında hızlı ve objektif bir değerlendirme sağlayan görüntü analiz sistemi incelenmiştir. Ayrıca görüntü analizmde kullanılabilecek hücre süspansiyonu ve parafin blok kesitleri karşılaştırılmıştır. GEREÇ-YÖNTEM: 40 olgunun parafin blok kesitleri ve hücre süspansiyonları görüntü analizi sistemiyle değerlendirilmiştir. Her olgunun dansitometrik, morfometrik, yapısal özelliklerle ilişkili 10 parametre ve DNA ploidisi çalışılmıştır. Ayrıca olgular Van Nuys Sınıflaması ile tekrar sınıflandırılmıştır. BULGULAR: Van Nuys grup 1, 2, 3 olgular ve DNA ploidisi arasında far saptanmamıştır, fakat Grup 3 un alan, çap, perimetre ve bend (değişikliği sağlayan) enerji değerleri Grup 1, 2 ile karşılaştırıldığında istatistiksel farklılık anlamlıdır. SONUÇ: DKİ'nun nükleer derecesi yüksek, nekrozlu komedo tipinin diğerlerinden farklı özellikli olduğu objektif olarak ortaya konmuştur. Aksiler ketastaz ve DNA ploid isinde bu fark görülmemiştir. Bu; aksiler tutulumlu olmayan olgulardaki yinelenmeleri açıklayabilir. Ayrıca görüntü analizi için kullanılan her iki yöntemin de uygulanabileceği sonucuna varılmıştır.